1889 අප්රේල් මස 20 වන දා, එකල ඔස්ට්‍රියා හංගේරියාවේ නගරයක වු ද ජර්මානු අධිරාජයේ අසන්න මායිමේ පිහිටි නගරයක් වු ද බ්‍රෝනාවූ හි දි ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් උපත ලැබිය. 52 හැවිරිදි සැර පරුෂ ඔස්ට්රියානු රේගු නිලධරයකු වූ ඇලෝයිස් හිට්ලර්, ඔහුගේ ගේ පියා වු අතර මව ඒ වනවිට වයස විසි ගණනක් වූ ක්ලේරා පෝල්සල් නම් ගැමි කාන්තාවක වූවා ය. ඇය ඇලෝසියස් හිට්ලර්ගේ තෙවන බිරිඳ ලෙසද පැවසෙයි. ඇලෝයිස් ගේ දිවිය එතරම් ප්‍රසන්න වූවක් නොවී ය. ඔහුගේ පළමු බිරිය වූ ඇනා ග්ලසල් රෝගී ව සිට මිය ගියා ය. ඉන්පසු ඔහු විවාහ වූයේ ඒ වනවිටත් ඔහුට දාව දරුවකු ලබා සිටි ෆ්‍රන්සිස්කා මත්සෙල්බර්ගර් සමඟ ය. ඇය ද ක්ෂය රෝගය වැළඳී මිය ගියා ය. ඉන් පසු සිය නෑනා වූ, ඔහුට වඩා විසිතුන් වසරක් බාල ක්ලේරා පෝල්සල් හා විවාහ විය. ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් ගේ ද මව වූ ඇය ඇලොයිස්ට දාව දරුවන් පස් දෙනෙකු ම බිහි කළා ය. ගුස්ටාව්, අයිඩා, ඇඩොල්ෆ්, එඩ්මන්ඩ් හා පෝලා එම දරුවන් විය. ඉන් තිදෙනෙකු ම මිය ගියේ ඇඩොල්ෆ් හා ඔහුගේ නැඟණිය වූ පෝලා පමණක් ඉතිරි කරමිනි.
අනෙක් දරුවන්ට වඩා වෙනස් ගති පැවතුමෙන් හෙබි ඇඩොල්ෆ් කෙතරම් මවගේ ආදරයට පාත්‍ර වූවත් නිතර ම අසන්තෝෂයෙන් යුත් කලකිරීමෙන් හා නපුරුකමින් ජීවත් වූ දරුවෙක් විය. සිය සැමියා සමඟ පැවැති නොහොඳ නෝක්කාඩු සහිත කනස්සලු ජීවිතයට ක්ලේරා නොදැනුවත් ව ම හෝ තම පුතු යොමු කර තිබුණා ය. එය ඔහු වෙතින් සමස්ත ලෝකයට ම දායාද කෙරුණි. ඇඩොල්ෆ්ගේ රුදුරු ජීවන දැක්මට, නොහික්මුණු රළු පරළු ඔහුගේ පියා ඔහුට බෙහෙවින් බලපෑවේ ය. පියා, ඇඩොල්ෆ් බෙහෙවින් බියට පත් කළේ ය. අසාර්ථක විවාහ තුනකින් කනස්සල්ලට හා හුදකලාවට පත් ඇලොයිස් අස්වැසිල්ලක් ලැබුවා නම් ඒ මත්පැනින් පමණි.
1895 ඇඩොල්ෆ් හය හැවිරිදි ව සිටිය දී, නිසි කාලය එළඹීමටත් කලින් 58 හැවිරිදි පියා රජයේ සේවයෙන් විශ්‍රාම ගත්තේ ය. වහා කිපෙන සුළු කුරිරු මිනිසකු බවට පත් හේ, තම දරුවන්ට නිතර ම පහර දුන්නේ ය. පසු කලෙක ඇඩොල්ෆ් තුළ සමාජය කෙරෙහි පැන නැඟුණු බද්ධ වෛරය ඔහු පියා කෙරෙහි දැක්වූ සතුරු ආකල්පය මෝරා යාමක් ලෙස සැලකිය හැකි ය. එමෙන් ම ඔහු ළමාවියේ දී ම උගත් එක් දෙයක් විය. එනම් යුක්තිය සැමවිට ම ශක්තිවන්තයාගේ පැත්තේ බව ය.
කලක්‌ ගොවිතැන හා මීමැසි පාලනය රැකියාව කොටගෙන සිටි තම පියා හට හිට්ලර් කුඩා කල නිතර සහයෝගය දැක්‌වූයේය. ප්‍රාථමික අවධියේදී හිට්ලර් දක්ෂ දරුවකු වූ අතර ඔහු ආගමට බෙහෙවින් ලැදි හික්‌මුණු අයකු ද විය. කතෝලික පූජකවරයකු වීම එකල ඔහුගේ බලාපොරොත්තුව වී තිබිණි. ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය හමාර වෙත්ම හිට්ලර්ගේ අපේක්ෂාව වූයේ කලාකරුවකු වීමටයි. ඔහු පල්ලියේ ගීතිකා කණ්‌ඩායමේ කැපී පෙණුනු සාමාජිකයකු වූ අතර, චිත්‍ර ඇඳීම ඔහුගේ ප්‍රියතම විනෝදාංශය විය.
චිත්‍ර ශිල්පියකු වීමට ඇඩොල්ෆ් තුළ තිබූ කැමැත්ත ඔහුගේ මව තුළ කනස්සල්ලක් ඇති කළේ ය. දැඩි ආගමික ශක්තියෙන් යුක්ත වූ කාන්තාවක වූ ඕ, තම පුත්‍රයා ලම්බාක්හි ආගමික පාසලකට යැව්වේ ඇඩොල්ෆ් පූජකයකු වනු දැකීමට ඈ තුළ වූ අපේක්ෂාව මුදුන්පත් කර ගන්නට ය. එහෙත් එවැනි ආකල්පයක් ඇඩොල්ෆ් තුළ නොවී ය. එම පාසලේ දුම්පානය කොට අසුවීම නිසා ඔහු පාසලින් පලවා හරිනු ලැබිණි.
ඇඩොල්ෆ් පියා හට වුවමනා වී තිබුණේ තම පුතු රේගුවේ උසස් නිලධාරියකු වනු දැකීමට වුවත් හිට්ලර් ජර්මනියේ උසස් කාර්මික විද්‍යාලයකට ඇතුළත් කරනු ලැබුවේ ඔහුගේ බලවත් විරෝධය නොසලකා හරිමිනි. එතැන් පටන් හිට්ලර් තම පියාටද, පාසලේ ගුරුවරුන්ටද විරුද්ධව කැරලි ගසන්නට පටන් ගැනීය. එම පාසලේදී ඔහු දුර්වල සිසුවකු ලෙස හංවඩු ගැසිණි. හිට්ලර් හට වයස 14 වන විට පියා හට පෙනහලුවලට ලේ ගැලීමේ රෝගයක් නිසාවෙන් 1903 වසරේ ජනවාරි 03 දා අවුරුදු 65ක්ව තිබියදී හදිසියේ මිය ගියේය. සිය වැන්දඹුව හා ජීවත් වූ දරු දෙදෙනාට ඉතිරි කර ගිය එකම ධනය ඔහුගේ සුළු විශ්‍රාම වැටුප පමණකි. වයස 15 වන විට ඔහු පාසල් මිතුරන් සමඟ මත්පැන් පානය කරමින් විනෝද වන නාස්‌තිකාර හා කරදරකාර පුත්‍රයකු වීය.
එකල්හි තම ඔස්‌ට්‍රියනු සම්භවය අමතක කළ සිටි හිට්ලර් නිතරම පක්‍ෂපාතී වූයේ ජර්මන් රජයටයි. ඔස්ට්රියානු ජාතික ගීතය(Anthem) වෙනුවට ඔහු ගායනා කරනු ලැබූයේ ජර්මන් ජාතික ගීතයයි. ඔහු එසේ කරණු ලැබූයේ ඔස්ට්රියානු රජයට බොහෝ සේ ලැදි තම පියාගෙන් පළිගැනීමේ චේතනාවෙන් යැයි පැවැසේ.
මිතුරන් සමඟ විනෝදවෙමින් සිටිනා විටෙක ඔහු පාසල් සහතිකය ඉරා දමා එය වැසිකිළි කඩදාසියක්‌ ලෙස (Toilet Paper) භාවිත කළේය. කෙසේ හෝ මේ ආරංචිය විදුහල්පතිතුමාගේ දැනගැනීමට ලැබුණු අතර එයින් බොහෝ සේ කෝපයට පත් විදුහල්පති හිට්ලර් හට දඬුවම් කොට ඔහු විදුහලෙන් නෙරපා දමන ලදි. එය ජීවිතයේ අතිශය වේදනාත්මක අත්දැකීමක්‌ කොට සැලකූ හෙයින් ඔහු නැවත කිසිදාක පාසල් ගියේ නැත.
දහසය හැවිරිදි වත්ම හිට්ලර් ඔස්ට්රියානු අගනුවර වූ වියානාවෙහි අපිළිවෙළැති "බොහිමියන්" නම් ජීවන රටාවට හුරුවී සිටියේය. නටමින් ගයමින් නිදහසේ විනෝද වෙමින් සිටි නමුත් කලාකරුවකු වීමේ සිහිනය ඒ වන විටත් ඔහු සිත තුළ සැඟවී තිබුණි. 1907 දී ඔහු වියානා සෞන්දර්ය ඇකඩමියට ඇයෑදුම්පතක්‌ යැවීය. එහිදී ඔහුට චිත්‍ර ඇඳීමේ හැකියාව ප්‍රමාණවත් තරම් නැතැයි කියා ඔහුව ප්රතික්ෂේප කරන ලදි. 1908 දී එම ආයතනයටම ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය හැදැරීම සඳහා ඔහු අයෑදුම්පතක් ඉදිරිපත් කිරීය. එම ඉල්ලීම ප්රතික්ෂේප වූයේ ඔහු සතුව පාසල් සහතිකයක්‌ නොතිබූ නිසාවෙනි.
සෞන්දර්ය ආයතනයෙන් හිට්ලර් ප්රතික්ෂේප වීමෙන් අනතුරුව ඔහු යොමු වූයේ හමුදාව දෙසටයි. ඔහු යුද හමුදාවට බැඳීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් අයෑදුම් කළේය. විසිපස්‌ වියේදී ඔහු කම්කරුවකු, පින්තාරකරුවකු සහ තීන්ත අලෙවි කරන්නකු ව සිටියේය. මවගේ වියෝවෙන් පීඩා විඳිමින් සිටි ඔහු ඒ දිනවල පියාට අයත්ව තිබූ ජර්මනියේ මියුනිච් නුවර කුඩා වත්තක තනිව ජීවත් වෙමින් සිටියේය.
ඔහු 1913 දී ජර්මනියට ගොස් ලෝක සංග්‍රාමය සඳහා ජර්මානු යුද හමුදාවට බැඳුනි. ඔහුගේ සේවා කාලය තුළ, 1919 දී ජර්මානු කම්කරු පක්ෂයේ, එන්. එස්. ඩී. ඒ. පී පුරෝගාමියා ලෙස සම්බන්ධ වූ අතර 1921 දී එන්. එස්. ඩී. පී නායකයා බවට පත් වූ හිට්ලර් 1923 දී ඔහු මියුනිච් බලය අල්ලා ගැනීමට කුමන්ත්‍රණයක් දියත් කළේ ය. අසාර්ථක වූ කුමන්ත්‍රණය නිසාවෙන් හිට්ලර් සිරගත කරන ලදි, එම කාලය තුලදී ඔහු සිය ස්වයං චරිතාපදානය හා දේශපාලන ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනය මේන් කාම්ෆ් ( "මගේ අරගලය") පළමු වෙළුම නිකුත් කිරීය. 1924 දී ඔහු නිදහස් කිරීමෙන් පසු හිට්ලර්, ජර්මනිය විසින් ඇතිකරගත් වර්සායි ගිවිසුම් පහර පිළිබඳව ප්‍රතාපවත් කථිකයෙකු ලෙස නාසි ප්‍රචාරක ක්‍රියා හා පෑන්-ජර්මානු, යුදෙව් විරෝධය, සහ ප්‍රති-කොමියුනිස්ට්වාදය ප්‍රවර්ධනය කිරීම මගින් මහජන සහයෝගය තමන් වෙත ඈදා ගත්තේ ය. හිට්ලර් නිතර යුදෙව් කුමන්ත්‍රණයක කොටසක් ලෙස ජාත්‍යන්තර ධනවාදය හා කොමියුනිස්ට්වාදය හෙලා දුටුවේ ය.
1933 දී නාසි පක්ෂය, 1933 ජනවාරි 30 දා කුලපති වශයෙන් හිට්ලර්ගේ පත් වීමට තුඩු දුන් ඔහුගේ සභාගය විසින් හා හා පුරා කියා පැවැත් වූ නැවුම් මැතිවරණයෙන් පසුව ජර්මනියේ විශාල ඡන්දයක් ලබා තේරී පත්වූ නාසි පක්ෂය, නාසීහු හැරවීමේ ක්‍රියාවලිය ආරම්භ කළ මෙම නාසි ජර්මනිය වෛමාර් සමූහාණ්ඩුව තුළ ජාතික සමාජවාදයේ ඒකාධිපති සහ අත්තනෝමතික මතවාදය මත පදනම් වූ ඒක-පාක්ෂික ඒකාධිපති සක්‍රීය පනත සම්මත කිරීය. හිට්ලර් ජර්මනියෙන් යුදෙව්වන් තුරන් කිරීමට ඔහු බ්‍රිතාන්‍යය හා ප්‍රංශය විසින් දැක්වූ පශ්චාත් ආධිපත්‍යය දෙවන ලෝක මහා යුද්ධය ජාත්‍යන්තර පර්යාය අසාධාරණය ලෙස දුටු දේ පොර බැදීමේ නව න්‍යාය තහවුරු කිරීමට අරමුණු කර ඇත. ඔහුගේ ප්‍රථම ධූර කාලය වසර හයකි. මහා අවපාතයක් ලැබූ පළමුවන ලෝක මහා යුද්ධයෙන් පසු ජර්මනිය මත පනවා ඇති සීමාවන් අතහැර සීඝ්‍ර ආර්ථිකමය වර්ධනය සඳහා ඔහුට මහජනයා දුන් සහයෝගය, ජනවාර්ගික ජර්මානු-ක්‍රියා මිලියන ගණනක් වූ බව භූමි ප්‍රදේශ වල ඈඳා ප්‍රතිඵලයක්. ජර්මානු ජනතාව සඳහා හිට්ලර් විසින් වාසාවකාශය ( "ජීවන අවකාශය") ඉල්ලා සිටියේය. ඔහුගේ දඩබ්බර විදේශ ප්‍රතිපත්තිය යුරෝපය තුල දෙවන ලෝක යුද්ධය පුපුරා යාමට බලපාන මූලික හේතුව ලෙස සැලකේ.
ඔහු මහා පරිමාණ ලෙස ප්‍රති සන්නද්ධ අධ්‍යක්ෂණය කොට 1939 සැප්තැම්බර් මස 1 වන දින ජර්මනිය මත යුද්ධයේ තිබූ බ්‍රිතාන්‍යය සහ ප්‍රංශ ප්‍රකාශ නිසා, පෝලන්තය ආක්‍රමණය කළේ ය. 1941 ජූනි මාසයේ දී හිට්ලර් සෝවියට් සංගමය ආක්‍රමණය කිරීමට නියෝග කළේ ය. 1941 ජර්මානු හමුදා හා යුරෝපීය අක්ෂ බලවතුන් අවසන් වන විට යුරෝපයේ හා උතුරු අප්‍රිකාවේ බොහෝ කළෝ ය. සෝවියට් දේශය පරාජය කිරීමට අසමත් වීම හා යුද්ධය බවට එක්සත් ජනපදයේ පිවිසුම් ආරක්ෂක මතට ජර්මනිය බල හා එය උත්සන්න පරාජයන් මාලාවකින් දුක් වින්දා ය. යුද්ධයේ අවසන් දින තුළ, 1945 දී බර්ලින් හි යුද සමයේ දී හිට්ලර් තම දිගු කාලීන පෙම්වතිය, ඊවා බ්‍රෝන් හා විවාහ විය. 1945 අප්රේල් මස 30 වන දින, දින දෙකකට වඩා අඩු පැය කාලයක් එකට ජීවත් ව සියදිවි නසා ගත්තේ ය. ඔවුන්ගේ මල සිරුරු හිට්ලර්ගේ හමුදා විසින් පුළුස්සා දමන ලදී. හිට්ලර්ගේ නායකත්වය සහ වාර්ගික ගැන්වුණු මතවාද යටතේ, නාසි තන්ත්‍රය ඔහු සහ ඔහුගේ අනුගාමිකයන් Untermenschen ( "උප-මිනිසුන්") සමාජීය වශයෙන් කා හට වත් අනවශ්‍ය වෙනත් වින්දිතයින් ලෙස සළකනු ලැබූ යුදෙව්වන් අවම වශයෙන් මිලියන 5.5 ක මිනිස් සංහාරය සඳහා වගකිව යුතු විය. හිට්ලර් හා ඔහුගේ නාසි පාලනයේ දී යුද ඇස්තමේන්තුගත මිලියන 19.3 සිවිල් වැසියන් හා සිරකරුවන් ඝාතනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් වගකිව යුතු විය. මීට අමතරව, සොල්දාදුවන් හා සිවිල් වැසියන් මිලියන 29 ක් දෙවන ලෝක මහා යුද්ධය දී යුරෝපීය රඟහල හමුදා ක්‍රියාමාර්ගයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මිය ගියේ ය. දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේ මිය ගිය සිවිල් වැසියන්ගේ සංඛ්‍යාව යුද්ධයේදී පෙර නොවූ විරූ වූ අතර, මානව ඉතිහාසයේ දරුණුතම ගැටුම එයයි.
පළමු ලෝක යුද්ධය ආරම්භ වන වකවානුවේ හිට්ලර් මියුනිච් හි ජිවත් වු අතර ඒ අනුව ඔහු ඔස්ට්‍රියනුවෙක් වශයෙන් බැව්රියාවේ හමුදාවට ස්වේච්ඡාවෙන් එක්විය. මුල්ම වරට ඔහු යුධ හමුදාවට යෑවූ අයෑදුම් පත්‍රය නිෂ්ඵල වූයේය. තවද, 1914 පෙබරවාරි මාසයේ දී හමුදා සේවයට සුදුසු ද යන්න පරික්ෂා කර බැලීම සඳහා හිට්ලර් තාවකාලික ව ඔස්ට්‍රියාවට කැඳවන ලද නමුදු අවි දැරීමට තරම් ශක්තියක් නොමැති දුර්වලයකු සේ සලකා ඒ සඳහා ඔහු තෝරා නො ගැනිණ. 1914 අගෝස්තු මස යුද්ධය ආරම්භ වූ පසු බැව්රියාවේ රජුට ලිපියක් යවමින් ඔහුගේ හමුදාවෙහි සේවය කිරීමට ඉඩ දෙන ලෙස හිට්ලර් ඉල්ලා සිටියේ ය. ඒ ශාරීරික-සෞඛ්‍ය අයහපත් වීම හේතුවෙනි. එනමුදු පසුව 1914 වර්ෂයේදී පළමුවන ලෝක යුද්ධය සඳහා ඒ කිසිවකුත් නොසලකා හිට්ලර් යුධ හමුදාවට කැඳවාගැනීය. 1914 අගෝස්තු මසදී "බාබ්රියන්" රෙජිමේන්තුවට බැඳුණු හිට්ලර් ප්‍රංශයේ හා බෙල්ජියමේ බටහිර පෙරමුණෙහි සොල්දාදුවකු ලෙස සේවය කරනු ලැබීය.
එම රෙජිමේන්තු මූලස්ථානයේදී තම කාලය අඩක් පමණ වැයකරමින් බැවේරියන් රක්ෂිතයේ 16 වන පාබල රෙජිමේන්තුවේ (මෙම ලැයිස්තුව රෙජිමේන්තුවේ 1 සමාගම), ඔහු ප්‍රංශයේ හා බෙල්ජියමේ බටහිර පෙරමුණ හි f මත මනුව අනුශූරතාවය ලෙස සේවය, වෙත ගන්න Fournes-en-Weppes දී, හොඳින් සටන් බිමේ පිටුපස. ඔහු Ypres හි ප්‍රථම සටන වන Somme සටනේ, Arras සටනින්, සහ Passchendaele සටන්වලට සහභාගී වූ අතර, Somme දී ඔහු තුවාල ලැබීය. නිර්භීත සොල්දාදුවකු ලෙස දෙවතාවක්‌ම අයන් ක්‍රොස්(Iron Cross) පදක්කම් දිනූ හිට්ලර් පසුව ඉහළ හමුදා නිලධාරියකුද විය. 1914 දී ඔහු තම පළමු වන පදක්කම වන යකඩ කුරුසය (දෙවැනි පන්තිය) දිනා ගත්තේ ය. ඔහුගේ වීරත්වය සඳහා ලුතිනන් හියුගෝ ගට්මන් විසින් පිරිනැමීය. ඉන්පසු ජර්මන් අධිරාජ්‍යවාදී හමුදාවේ සාමාන්‍ය සෙබළෙකුට ලැබිය හැකි දුලබ සම්මානයක් වූ යකඩ කුරුසය (පළමු පන්තිය) 1918 අගෝස්තු 4 දා ඔහුට හිමි විය. දෙවැන්න ඔහුට හිමිවූයේ සතුරු නිලධාරියකු හා පුද්ගලයන් 15 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගැනීම නිසා ය. හිට්ලර්ගේ යුදෙව් සුපිරි මහතාගේ නිර්දේශ මත 1918 අගෝස්තු 4 වන දින හිට්ලර් හට Gefreiter නිලය ද කලාතුරකින් ප්‍රදානය කරනු ලැබීය. එහෙත් අනෙකුත් හමුදා නිලධරීන් ඔහු ගැන සඳහන් කළේ 'නායකත්ව ගුණාංගයන්ගෙන් හීන වූ නිලදරුවකු' ලෙසය. කෙසේ වෙතත් ලාන්ස් කෝප්රල් නිලයෙන් ඔබ්බට හිට්ලර් කිසි දිනෙක උසස් කරනු නො ලැබී ය. ඔහුට 1918 මැයි 18 වන දින කළු තුවාල බැජය ද ලැබීය.
ඒ අනුව බෙහෙවින් ශිෂ්‍ය ස්වේච්ඡා භටයන්ගෙන් සමන්විත වූ 16 වැනි බැවේරියානු පාබල හමුදාවට ඔහු බඳවා ගනු ලැබීය. සති කීපයක පුහුණුවකින් පසු ඔහු යුද පෙරමුණට යවන ලදී. එහි දී තමා දක්ෂ හා නිර්භීත සෙබළකු බව ඔහු තහවුරු කළේ ය. මූලස්ථානයේ ඔහුගේ සේවා කාලයේ දී යුධ හමුදාව මගින් මුද්‍රණය කරනු ලැබූ පුවත්පතකට කාටුන් චිත්‍ර අඳිමින් හිට්ලර් නිදහස් පුවත් පත් කලාවේදියකුද ව සිටියේය. 1916 වනතුරු හිට්ලර් හමුදා පණිවුඩකරුවකු ලෙස සේවය කළ අතර පසුව පණිවුඩ යවන්නකු ලෙස කටයුතු කළේ ය. සිව් වසරක් තුළ ඔහු සටන් 47 කට සහභාගි විය. මේවායින් වැඩි ප්‍රමාණයක් දරුණු සටන් විය.දෙවරක් ම ඔහු තුවාල ලැබී ය. පළමුවන ලෝක යුද්ධය තුළදී විටෙකදී ඔහු බරපතළ ලෙස තුවාල ලැබුවේය. 1916 ඔක්තෝබර් මාස Somme වල යුද්ධ සමයේ, 'ෂෙල් පිටත් අනු අවකාශයක්' පුපුරා ඔහුගේ වම් කලව තුවාල විය. හිට්ලර් 1917 මාර්තු 05 දින Beelitz රෝහලේ මාස දෙකක් රෝහල්ගත වී නැවත ඔහුගේ රෙජිමේන්තු වෙත පැමිණියේ ය. 1918 ඔක්තෝබර් මස 15 දින, අබ ගෑස් ප්‍රහාරයක් නිසාවෙන් තාවකාලිකව අන්ධ භාවයට පත් වී Pasewalk රෝහලෙහි රෝහල් ගත විය. එහි දී හිට්ලර් ජර්මනියේ පරාජය පිළිබඳව ප්‍රවෘත්ති පිට ප්‍රවෘත්ති ලබමින් සිටියදී, ඔහු දෙවන අන්ධ භාවයට ද ගොදුරු විය.
හිට්ලර් යුද්ධය "සියලු අත්දැකීම් ලත් ශ්‍රේෂ්ඨතම‍යා" ලෙස විස්තර කොට, ඔහුගේ වීරත්වය සඳහා ඔහුගේ අණ දෙන නිලධාරීන් විසින් පැසසුමට ලක් විය. සිය යුදකාලීන අත්දැකීම් ඔහුගේ ජර්මානු දේශප්‍රේමය තවදුරටත් ශක්තිමත් විය. ඔහු 1918 නොවැම්බර් මස ජර්මනියේ යටත් වීම විශ්මයට පත් වූ යුද ප්‍රයත්නයට බිඳ වැටීම කෙරෙහි තමන්ගේ මතවාදය හැඩගැස් විය. වෙනත් ජර්මානු ජාතිකවාදීන් මෙන් ඔහු ද ජර්මන් යුද හමුදාවට, "ක්ෂේත්‍රයේ තුන් වේලම", සිවිල් නායකයන් විසින් ගෙදර ඉදිරිපස "පිටුපස පිහියෙන් ඇන" කර ඇති බව කියා සිටි Dolchstoßlegende (මෙය ආරම්භ-in-the-නැවත මිථ්යාව), විශ්වාස මාක්ස්වාදීන්, පසුව "නොවැම්බර් අපරාධකරුවන්" ලෙස නම් පට බැඳුණි. ජර්මනිය ඇතිකරගත් වර්සායි ගිවිසුම නිසා එහි භූමි කිහිපයක් ජර්මනිය අතහැර දැමිය යුතු සහ Rhineland නිරායුධ කළ යුතු බව නියම කරන ලදි. මෙම ගිවිසුම ආර්ථික සම්බාධක පනවන හා රට දැඩි වන්දි මුදලක් ගෙවීමට වූ බොහෝ ජර්මානුවන් අසාධාරණ නින්දාවට-විශේෂයෙන් ව්‍යවස්ථාවේ 231, ඔවුන් යුද්ධය සඳහා ජර්මනිය වගකිව යුතු බව ලෙස අර්ථ ප්‍රකාශය ට විරෝධය පළ කර මෙම ගිවිසුම හෙලා දැක්කා හ. වර්සායි ගිවිසුමට හා යුද්ධයට පසුව දේශපාලන වාසි සඳහා හිට්ලර් විසින් මහපොළොවෙන් පසුව, ජර්මනියේ ආර්ථික, සමාජ, දේශපාලන හා කොන්දේසි.
දේශපාලන ක්‍ෂේත්‍රයට හිට්ලර් හට ආරාධනය ලැබුණේ ඔහු සතුව තිබූ දක්ෂ කථිකත්වය නිසාවෙන්මය. ජර්මන් සේවක පක්‍ෂයෙහි (German Worker's Party) 55 සාමාජිකයා ලෙස ඔහුගේ නම සටහන් වනූයේ 1919 දී ය.
1921 දී පක්ෂයේ නායකත්වය ලබන හිට්ලර් 1923 වසරේදී පවතින රජයට විරුද්ධව කැරලි ගැසීම හේතුවෙන් සිරගත කෙරිණි. මේ සියලු දැ අතර ගැටවර වියෙහි සිටම ඔහුගේ සිත තුළ රෝපණය වී තිබූ යුදෙව් විරෝධාකල්පයන් ක්‍රමයෙන් වර්ධනය වෙමින් තිබිණි. යුදෙව්වන්ගෙන් තොර වූ ජර්මන් අධිරාජ්‍යයක්‌ පිළිබඳ කුරිරු සිහිනයක්‌ ඔහු සිත තුළ තිබෙන්නට ඇත.
1945 අප්රේල් මස 30 වන දින, සෝවියට් හමුදා ජර්මන් රාජ්‍ය චාන්සලර් බාධක එකක් හෝ දෙකක් වූ මෑත සිටියේ ය. පසුදින තම කුටියට වැදුණු හිට්ලර් වෙඩි තබාගෙන සිය දිවි හානි කර ගත් අතර ඊවා බ්‍රොන් ද වස පානය කොට දිවියෙන් සමුගත්තා ය. හිට්ලර්ගේ උපදෙස් අනුව මළ සිරුරු දෙක ම චාන්සලරි උයනේ පිහිටි සතුන්ගේ ආහාර වළකට ඇද දමා ඉන්ධන වත්කොට ගිනි තබන ලදී. ඔවුන්ගේ මෘත ශරීර ඔවුන් බෝම්බ ආවාටයක තබා පෙට්රල් දමා ගිනි තැබීය. ව සිටි ජර්මන් රාජ්‍ය චාන්සලර්, පිටුපස බෝම්බ හෙලූ-ඉවත් උයනට පිටත සිදු කරන ලදී. රතු හමුදාව ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාර එල්ල දිගටම ලෙස මල සිරුරු ගිනි තබා ඇත. ග්‍රෑන්ඩ් අද්මිරාල් කාල් ඩොනිට්ස් සහ ජෝසප් ගොබෙල්ස් පිළිවෙලින් රාජ්‍ය හා චාන්සලර් ප්‍රධානියා ලෙස හිට්ලර්ගේ චරිත උපකල්පනය කළ හැකිය.
Post a Comment
Post a Comment